تعامل هم‌افزا میان راهبرد انرژی و سیاست خارجی ایران

از جمله دغدغه‌های بازیگران مؤثر در حوزۀ انرژی، تدوین راهبرد انرژی در چهارچوبی است که بر مبنای آن، دستگاه سیاست خارجی بتواند نیازهای بخش انرژی را در راستای توسعۀ ملی تأ‌مین، و ظرفیت‌های حوزۀ انرژی نیز به تحقق منافع ملی و اهداف سیاست خارجی کمک کند. فرضیۀ مقالۀ حاضر این است که مأموریت راهبرد انرژی ایجاد این پیوند ارگانیک بین بخش انرژی و دستگاه سیاست خارجی است و امنیت انرژی محور این پیوند محسوب می‌شود؛ ازاین‌رو راهبرد انرژی ماهیتی فرابخشی دارد و باید با رهیافت «اقتصاد سیاسی بین‌الملل» و از منظر الزامات سیاست خارجی توسعه‌گرا درک شود. مقاله در راستای بررسی فرضیۀ فوق به این استدلال متوسل می‌شود که نخستین گام برای برقراری تعامل هم‌افزا میان حوزه‌های انرژی و سیاست خارجی تبیین فلسفۀ وجودی و تعریف جایگاه مفهومی راهبرد انرژی، به منظور تبیین رابطۀ مطلوب میان این دو حوزه است.